Als er iemand is die de naam van platenlabel Future Classic aandoet is het SOPHIE wel. De wijlen producer kwam bijna vier jaar geleden bij een noodlottig ongeluk om het leven, bracht slechts één album uit,Oil of Every Pearl's Un-Insides(2018), maar wordt nog altijd gemist. Charli XCX, St. Vincent, Caroline Polachek en A.G. Cook brachten muzikale odes uit; er werd een planeet naar haar vernoemd; en de invloed van de hyperpop-pionier is anno 2024 overal. 

Nu is er eindelijk het tweede album,SOPHIE, dat voor haar dood al grotendeels af was. Vier jaar later klinkt het allesbehalve gedateerd - niet vanzelfsprekend in het huidige popklimaat. Met een weloverwogen mengeling van ambient, techno en onvervalste pop komt het gemis goed binnen, zeker ook omdat de altijd zo afgesloten Schot zich hier behoorlijk zichtbaar maakt - zij het meestal middels gastartiesten als Kim Petras, Nina Kraviz en Hannah Kingdom.CD/LP

Met Bitterzoet (2020) was de wording van Eefje de Visser de Popster compleet, maar na een joekel van een tour - compleet met lichtshow en choreografie - greep ze toch weer naar de akoestische gitaar. Voor het eerst in jaren. In plaats van pop in het nu zocht ze plots naar een tijdloos soort intimiteit - à la Joni Mitchell, Fleetwood Mac en Weyes Blood. Neemt niet weg dat Heimwee blijft grooven, golven, flikkeren en fonkelen. Dit is nog altijd een album dat zich groot maakt om je vervolgens innig te omarmen. De melancholie zit 'm, zoals wel vaker bij Eefje, in de thematiek. Ze wordt ouder, heeft een gezin, heeft twijfels, ziet de tijd aan zichzelf voorbij gaan. Genoeg om te overpeinzen en vervolgens stilletjes weg te dansen. CD / LP

Als Nick Cave zegt dat een album "vreugdevol" is, dan is dat relatief. En vergeleken met de meest recente Bad Seeds-albums, Skeleton Tree(2016) en Ghosteen, is er heel veel vreugdevol. Wild God is geen partyplaat, maar na alle rouw en al het leed van Cave's voorbije jaren, lijkt hij te hebben geleerd dat er ondanks alles nog zoveel moois in het leven te vinden. Ondanks óf juist dankzij de misère.

De band is weer compleet, misschien wel completer dan ooit met toevoeging van de nodige koren, orkestrale arrangementen en, warempel, Colin Greenwood. Vaak zijn de liedjes verrassend simpel en ingetogen - tot de boel in euforie ontploft. Als onnavolgbaar, sardonisch en soms grotesk songwriter is Cave in topvorm: hij is"amazed of love, amazed of pain, amazed to be back in the water again."CD/LP

Een band die met ieder album opnieuw de toon zet, moet daarna doorgaans wéér linksaf slaan - of het risico lopen in herhaling te vallen. Ieder hoofdstuk in de vijf jaar dat we Fontaines D.C.nu kennen, kreeg vervolgens talloze copycats. De opdracht voor Romance was duidelijk: de Ieren moesten zich ontdoen van de doom & gloom van Skinty Fia(2022)die al gauw de gehele post-post-punkscene kwam te domineren. Het is ze goed gelukt. Grian Chatten & co rocken in alle kleuren van de regenboog. Zijn songs zijn zoals we ze kennen, maar dan omgeven door experimenten, toeters en bellen. Een janglepopgitaartje op 'Favourite'; boybandfähige backingvocalen op 'In The Modern World'; huizenhoge refreinen op 'Here's the Thing' en het grungy 'Death Kink'; en natuurlijk die vrij letterlijk adembenemende triphop-invloeden op 'Starburster'. Op de hielen gezeten door tig mindere bands, weet de band op één album talloze schijnbewegingen te maken. Doe dit ons maar eens na.CD/LP /Cassette

Tegen radioicoon Howard Stern zei Post Malone in de zomer van 2022 het volgende: "Niets weerhoudt mij ervan om met mijn studio in Utah neer te strijken en gewoon een countryalbum op te nemen. Dat mag. Ik ben een mens.If I get another year to myself, maybe I'll make a fucking country album." Twee jaar later is daar F-1 Trillion en voelt dit als de meest logische stap die de Amerikaanse rapper/zanger had kunnen maken. Logischer, in ieder geval, dan de countryplaat van Beyoncé eerder dit jaar. Ook Cowboy Post haalt er een duizelingwekkende gastenlijst bij met, houd je vast, Tim McGraw, Hank Williams Jr., Dolly Parton, Blake Shelton, Luke Combs, Chris Stapleton, Morgan Wallen en meer. Een echtewho's whovan de huidige countrypop-scene dus.CD/LP

Cassandra Jenkins deelt een ambacht, een thuisstad en een scene met Big Thief-zangeres Adrianne Lenker, meer bovenal lijken beide singer-songwriters op dezelfde spirituele en natuurlijke golflengte te zitten - ver van de rest van de wereld. Als geen ander zien ze allebei de schoonheid van de wereld, het heelal en de medemens. 

Het verschil zit 'm in de sound en de songwriting. Put Lenker uit John Prine en Townes Van Zandt; daar doen de tastbare, observerende teksten van Jenkins op haar wonderschone derde albumMy Light, My Destroyer denken aan Bill Callahan, David Berman (Silver Jews) en Robin Pecknold (Fleet Foxes), maar dan met een niet al te subtiele boeddhistische inslag. 

Na haar soms bijna ambient-achtige doorbraakalbumAn Overview On Phenomenal Natureis dit onmiskenbaar een indierockplaat. Prachtige popliedjes aangevuld met toeters, blazers, synths en een enkele bak herrie. Met open armen en ogen zingt ze over het aardse (de reptielen in de dierenwinkel om de hoek, de bloemenwinkel waar ze ooit werkte) en het buitenaardse (Griekse mythologie, het noorderlicht). De hele wereld op één album, hand in hand.CD/LP

Het is u vergeven als u, ook als liefhebber van de betere jazzrap, de naam Lupe Fiasco al even was vergeten. Maar de muzikant en producer uit Chicago, die zich al twee decennia verre houdt van platgetreden hiphopclichés, doet er op Samurai alles aan om onthouden te worden. Zijn "meest persoonlijke plaat" is een ode aan zijn vader, die Black Panther én karatein structeur was, en creëert raakvlakken tussen Afro-Amerikaanse en Japanse cultuur. Dat doet hij, zoals we van Fiasco gewend zijn, met diep metaforische en poëtische teksten en boom-bap-achtige producties die regelmatig aan de legendarische J Dilla doen denken. Uniek -- en behendig als een zwaardvechter.CD/LP

De erfenis vanJohnny Cashis vandaag de dag onlosmakelijk verbonden met deAmerican Recordingsvan Rick Rubin. De liedjes kaal, duister en intiem, verre van de weelderig geproduceerde 80s kitsch die vooraf ging.Songwriter, het eerste postume album van Cash in tien jaar tijd, voelt als een alternatieve tijdlijn. Cash nam de nummers opSongwriterenkele wéken voor hij Rubin voor het eerst ontmoette op. Een aantal ('Drive On', 'Like a Soldier') belandde uitendelijk op de eersteAmerican Recordings-plaat. De meeste niet. Maar ondergeschikt is dit materiaal geenszins. Zoon John Carter en vaste engineer David Ferguson namen de muziek met een voltallige band (met daarin o.a. Dan Auerbach) opnieuw op - met precies genoeg poespas om de liedjes te doen stralen. Klonk Cash in de handen van Rubin soms op sterven na dood; hier is de Man in Black springlevend - vol liefde en humor.CD/2CD/LP

Idealisme mag ook leuk zijn. De twee rappers die op IJsland de krachten bundelen zijn los van elkaar reeds bekend om hun radicale muziek én politiek: Sef met name sinds zijn laatste album, Ik Zou Voor Veel Kunnen Sterven Maar Niet Voor Een Vlag; Abel vooral als frontman van de activistische punkband Hang Youth. Op IJslandzitten de twee héle verschillende stijlen van de twee elkaar aangenaam in de weg. Ook de schizofrene productie van Faisal houdt de boel op scherp: soms een ballad met een rustige zee op de achtergrond, soms gillende sirenenes en knerpende, atonale beats. Vooral tekstueel zijn Abel en Sef schijnbaar voor elkaar gemaakt: ze bezingen een politiek systeem dat Nederland om zeep helpt, soms met diepe metaforen, soms aardig direct. 'Wij gaan het doen,' beloven ze ons, 'de hele wereld redden.' Ze zijn twee schorpioenen in een fles; twee gladiatoren die tegen elkaar zouden moeten vechten, maar toch besluiten om de keizer aan te vallen.

Ja, Hang Youth is misschien de meesturgentepunkband van Nederland, maar tekstueel en muzikaal staatPloegendienstanno 2024 op eenzame hoogte. Niemand doet het als Ray Fuego. Omringd door drie bekwame scherpschutters is hij opDSM-5overminderd pissig, maar ook... behoorlijk introspectief. Niet voor niets vernoemde de Amsterdammers het album naar het diagnostisch handboek voor mentale stoornissen.DSM-5wemelt van "vechtende, vallende, verschillende mensen", mensen die in elkaars koffie spugen, elkaar de rug toe keren - en daar is Fuego er eentje van. Muziek over mensen die elkaar niet altijd even aardig vinden dóór mensen die elkaar niet altijd even aardig vinden. Het onderlinge spanningsveld is hoorbaar. En ohja, ook leuk: labelgenoot Spinvis schreef twee nummers voorDSM-5en zingt een mopje mee.LP

Charli XCXis er nog steeds niet helemaal waar ze thuishoort. Tussen de sterren, zoals toen ze op dezelfdeBarbie-soundtrack stond als Billie Eilish, Dua Lipa en Sam Smith? Of toch liever net in de gevoelsmatige underground, in de contreien van tegendraadse producers als A.G. Cook en Danny L Harle. Haar zesde albumBratzal haar precies in het midden houden. Nummers als '360' en 'Von dutch' voelen als hits, maar zullen het toch vooral héél goed doen in de clubs en boiler rooms. Zelf noemt zeBrat"haar meest aggressieve album tot nu toe", maar óók haar meest openhartige. Aan het einde van deze hyperpop-rollercoaster voelt het alsof je een avondje mee op stap mocht. Misschien zijn jullie wel beste vrienden nu - of misschien appt ze je nooit meer terug.CD/LP

Het zwaarste werk zit 'r op: de Pakistaans-Amerikaanse zangeresArooj Aftabheeft metVulture Prince(2021) haar eigen genre uitgevonden. Een schaduwachtige mengeling van minimalisme, postklassiek, traditionele Hindoestaanse muziek en jazz, waar ze met haar nieuwe albumNight Reignop voort kan borduren. Niet dat er ook maar iets lui is aan dit album: Aftab probeert volop nieuwe dingen, zingt voor het eerst haar eigen Engelstalige teksten, naast interpretaties van 18de-eeuwse Indiase poëzie, een zoete jazz standard en een suf liefdesliedje dat ze ooit als tiener schreef maar nu een fascinerende draai heeft gegeven. Als geen ander bezingt Aftab - hier letterlijk - de nacht. De nacht in al haar mystiek, romantiek en al haar dreiging.CD/LP

Wat ooit begon als het soloproject van Beach Fossils-gitarist Zachary Cole Smith is uitgegroeid tot een livefavoriet met nogal een cultreputatie. TerwijlIs The Is Are (2016) enDeceiver (2019) met ieder jaar een stukje beter klinken, isDIIVterug en vindt de shoegazegroep het wiel wéér opnieuw uit. Wat meteen opvalt opFrog in Boiling Water(wat een titel!) is dat DIIV voor het eerst geheel organisch en democratisch als groep te werk is gegaan. Dit is een team effort. Maar het is ook DIIV's meest verknipte, experimentele, schizofrene album tot nog toe. Een waterval aan synths, dan een industriële drum loop, gevolgd door prachtige vocale harmonieën. De echte DIIV-fan zal deze bocht naar links alleen maar kunnen waarderen; fans van Alex G, Slint, Sonic Youth en Elliott Smith op een onstuimige dag doen er goed aan om aan te haken.CD/LP

Verwacht vanBeth Gibbonsvooral geen klein werk. Met Portishead heeft ze sinds 1994 drie albums uitgebracht; onder haar eigen naam eentje met Rustin Man in 2002, eentje met het Pools Nationaal Radio-Symfonieorkest in 2019; en nu, op 59-jarige leeftijd, haar solodebuut:Lives Outgrown. Het is een onderhuids magnum opus, waarop Gibbons de veranderingen in haar leven en haar lichaam van de afgelopen jaren bezingt. Menopause, verbroken relaties, de dood. Met hulp van onder meer Lee Harris (Talk Talk) en James Ford (die hier soortgelijke trucjes uithaalt als op de recente platen van Arctic Monkeys en Blur) is de spannening om te snijden - en door een ringetje te halen.Lives Outgrownis even stijlvol als onstuimig; een warme huiskamer die langzaam vlam lijkt te vatten. Een beetje PJ Harvey, een beetje Radiohead, maar dan wel met die stem uit duizenden.CD/LP

Mdou Moctarnam zijn zesde albumFuneral for Justiceop na twee maanden onophoudelijk getourd te hebben - en dat is te horen. De vermoeidheid heeft nog net niet ingezet en in plaats daarvan is de Nigerese gitarist + band in bloedvorm. Vanaf het kanonsalvo op de openingstrack dendert de band voort in die zo herkenbare, haastige 'assouf'-sound, waarmee vergeleken Tinariwen een slakkentempo aanhoudt. Het zal ook te maken hebben met de politieke boodschap vanFuneral for Justice, opgenomen in najaar 2022. Moctar lijkt de neokoloniale machthebber, Frankrijk, eigenhandig uit zijn geboorteland te willen drijven. Door toedoen van de militaire junta die sindsdien de macht heeft overgenomen is dat inmiddels gelukt. Maar er is meer waar Moctar voor strijdt - en nog meer waar hij om rouwt. Rauwe emotie - en rauw gitaargeweld - ligt hier aan het oppervlak.CD/LP

Voorspoed is zelden goed nieuws voor menig singer-songwriter. Maar laat het maar aan Samuel Ervin Beam vanIron & Wineover om een slaatje te slaan uit een periode van zorgeloosheid.Light Verseis zijn eerste album met origineel materiaal in zeven jaar tijd en zijn meest geïnspireerde album in nog veel langer. De melodieën zijn lichtvoetig en aanstekelijk, maar de kracht vanLight Versezit 'm met name in de details. Met de rustieke charme van de huispianist in een saloon vult Beam de ruimte stiekem met honderdduizend tierelantijntjes. Een strijkerskwartet, een pianoriedeltje uit de losse pols, een krakende deur, Fiona Apple. Je verveelt je geen moment.CD/LP

Touren is voorPearl Jameen prioriteit geworden. Zeven jaar lang bracht de band geen enkel album uit. Nu is er, twee jaarGigaton, zowaar alweer een nieuwe:Dark Matter.Wat blijkt:Gigatonwas slechts een opwarmertje. Want met de jonge sterproducer Andrew Watt (vanHackney Diamonds, Miley Cyrus'Plastic Heartsen de laatste Eddie Vedder-soloplaat) in huis hebben de eind-vijftigers de inspiratie nu écht hervonden. (Wat de albumhoes betreft isDark Matterontegenzeggenlijk creatief én foeilellijk.) De energie was er nog, maar schuilde met name in de liveshows. Die wist Watt ook naar de studio te vertalen. Rick Rubin's Shangri-La welterverstaan, waar de band het album in amper drie weken opnam. Kort genoeg om het plezier in de studio voelbaar te maken. Duistere materie, een genoegen.CD/LP /Blu-ray

"This ain't a Country album. This is a "Beyoncé" album,"aldusde wereldster enkele dagen voor het verschijnen van haar achtste album - en de tweede in de trilogie die metRenaissancebegon. Maar het moge duidelijk zijn dat Beyoncé zich voorCowboy Carterwel degelijk heeft laten inspireren door een genre dat de afgelopen decennia met name gedomineerd is door mannen - of in ieder geval door witte Amerikanen. Beyoncé eigent zich het genre nu toe en doet dat met een duizelingwekkende waslijst aan gastartiesten, cameo's en producers (Willie Nelson, Paul McCartney, Stevie Wonder, Nile Rodgers, Gary Clark Jr., Adam Granduciel, Miley Cyrus, Post Malone, etc.), een nadrukkelijk spotlicht op minder bekende, zwarte countrymuzikanten en zelfs enkele covers, namelijk The Beatles' 'Blackbird' en een (flink herschreven versie van) Dolly Parton's 'Jolene'. 

Het is nogal een verschil met de queer disco vanRenaissance, maar vergis u niet: het is niet louter banjo's, fiddles, lapsteel en gejodel. Sterker nog, Beyoncé verwerkt ook R&B, funk, blues, opera en flamenco in dit overweldigend ratjetoe die als een huis staat en geen seconde verveelt.CD/LP

Al bijna twintig jaar en vier albums lang laat Vampire Weekendgeen steek vallen - en toch voelt het ieder album weer alsof ze iets te bewijzen hebben. Misschien is het omdat de band uit New York zo schaamteloos nerdy en on-cool is. Ezra Koening nadert de veertig maar lijkt op Only God Was Above Us de eeuwige jeugd te hebben. Het trio klinkt onverminderd speels en misschien wel New Yorkser dan ooit. 'Capricorn' heeft meer lagen dan de Empire State Building. 'Gen-X Cops' doet zowaar wat denken aan het debuut van The Strokes. Het duidt op een 'rauwer' geluid. Alsof ze je onderdompelen in de kakofonie van deNew York CitySubway - een veelkleurige, luidruchtige, eindeloze verzameling excentriekelingen, overal waar je kijkt. Only God Was Above Usis een bomvolle boemeltrein waarin vier gettoblasters tegelijkertijd Run-D.M.C., Sonic Youth, Talking Heads en Philip Glass afspelen - en dat is positief bedoeld!CD/LP

Hoe verfrissend was het debuut vanBob Uit Zuid, twee jaar geleden. En dat terwijl de Amsterdamse rapper vooral putte uit sounds van weleer. De sound van weleer is nu voor Bob ook verleden tijd. OpHeiligverruilt hij de moddervette gitaarsound à laBlakRocvoor een lichter, weelderiger geluid, gedragen door een contrabas, orgeltjes, de nodige toeters en op 'Applaus' de polygoonstem van Philip Bloemendal. Een beetjeEnter the Wu-Tang, een beetjeVinticious Versions, een beetje House of Pain, vooral veel Bob. Naast wijlen Bloemendal duiken er ook levend(ig)e features op van Zwangere Guy en Willem Smit van Personal Trainer. Draai 'm in je Volvo op standje verkeersruzie.CD/LP

Net als haar vorige soloalbum,songs, opgenomen in de eenzaamheid van voorjaar 2020, is het houtje-touwtje studioproces opBright Futureeen instrument op zich. We horen dat de tape wordt teruggespoeld, we horenAdrianne Lenkernog even babbelen met haar gelegenheidsband, alvorens ze weer een simpel edoch hartverscheurend of -verwarmend liedje uit haar hemd schut. De Big Thief-zangeres weet haar ambacht met ieder album verder te verfijnen en als luisteraar voelt het opBright Futurealsof dat voor je neus gebeurt. De meeste nummers zijn ook eerste of tweede of derde takes, niet meer dan dat, van nummers die daarvoor of daarna in heel andere versies zijn gespeeld. De instrumenten werden onderling voortdurend omgeruild en het 'eindresultaat' voelt dan ook als toeval, allesbehalve definitief. Meer nog dan op meesterwerkDragon New Warm Mountain I Believe In Youlaat Lenker hier zien dat er niet zo ontwapenend is als jezelf in je muziek geheel openstellen.CD/LP

Terwijl andere popartiesten countrymuziek beginnen te omarmen (zie de aanstaande Beyoncé-elpeeCowboy Carter) doetKacey Musgraveseen stapje terug.Deeper Wellis beduidend folkier dan voorgangersstar-crossedenGolden Hour. Als een boswandeling na de eerste hoosbui in maanden, is Musgraves hier bijzonder ontvankelijk voor de fijne details en de frisse lucht in haar directe omgeving.Deeper Wellademt rustig in en uit. Echte hits of uitschieters zijn er hier niet, maar juist dat maakt het tot een heilzame luisterervaring. Ga je mee verdwalen? We zien elkaar daar waar Emmylou Harris, Taylor Swift à lafolkloreen Margo Price elkaar kruisen. CD/LP